კითხვა-პასუხი - რას ნიშნავს მართლმადიდებლობაში თავმდაბლობა? - აპოკალიფსისი

თავმდაბლობა - ეს არის ამპარტავნების საწინააღმდეგო ქრისტიანული სათნოება;

 

თავმდაბლობის არსი მდგომარეობს საკუთარი თავის საღ და ობიექტურ შეფასებაში; ეს არის საკუთარი თავის შეცნობა;

 

უფლის მიმართ თავმდაბლობა შეიძლება ვუწოდოთ საკუთარი ცოდვების დანახვას და უფლის მოწყალებისადმი სასოებას;

 

მოყვასთადმი თავმდაბლობა - ეს არის გაღიზიანებისა და ბოღმის უქონლობა, თუნდაც ისინი რამეს არასწორად აკეთებდნენ;

 

საკუთარი თავისადმი თავმდაბლობა - ეს არის უნარი ყურადღება არ მიაქციო სხვათა ნაკლოვანებებს და ნათლად დაინახო და შეიგნო საკუთარი მინუსები.

თავმდაბლობის პირველი საფეხურია - ყოველგვარი კრიტიკის შეწყნარება, როგორც სამკურნალო საშუალებისა, სალბუნისა, რომელიც პიროვნულ სრულყოფილებაში გეხმარება;

 

მეორე საფეხური მდგომარეობს ყოველგვარი მრისხანების მოთოკვაში;

 

ხოლო მესამე საფეხური საკუთარი კეთილი საქმეებით თავმოწონების უარყოფა და მუდმივი ღვაწლია სრულყოფილების მისაღწევად; ამგვარ მდგომარეობაში ადამიანი მუდმივად ცდილობს იყოს უკეთესი, უფრო კეთილი, ქრისტიანულ სათნოებათა უმჯობესი აღმსრულებელი.

თავმდაბლობა ასახავს ჯეროვან დამოკიდებულებას ღმრთისადმი, მოყვასთადმი და საკუთარი თავისადმი;

 

თავმდაბლობა ეხმარება ადამიანს მაქსიმალურად სწორად და ობიექტურად შეაფასოს საკუთარი ცხოვრებისეული როლი;

 

ჭეშმარიტი თავმდაბლობა ასახავს ადამიანის მზადყოფნას ყოველთვის და ყველაფერში აღასრულოს ღმრთის ნება;

 

თავმდაბალი ადამიანი გამოხატავს უფლისადმი გულწრფელ მადლიერებას, თუნდაც ცხოვრებაში ისე ვერ წავიდეს საქმე, როგორც მას სურდა ან გეგმავდა;

 

თავმდაბლობა - ეს ფორმალური თავმდაბლობა როდია, არამედ უფლის ნებისა და მისი მცნებებისადმი ჭეშმარიტი მიმდევრობა;

 

თავმდაბლობას ასევე გააჩნია ისეთი დადებითი შედეგი, როგორიცაა ჭეშმარიტი სიყვარული და მოწყალება.

საჭიროა მთელი ძალით ვებრძოლოდ საკუთარ ამპარტავნებას და დავძლიოთ იგი;

 

საჭიროა შევიგნოთ, რომ ადამიანს ღმრთის შეწევნის გარეშე არაფერი შეუძლია;

 

საჭიროა მაგალითები ავიღოთ წმიდა მამათა ცხოვრებიდან და ვეცადოთ მათ მიბაძვას;