აპოკალიფსისი > განმარტება
აპოკალიფსისი. ათასწლოვანი მეუფება
(ქილიაზმი და ქილეგორიზმი)
ავტორი. ვალერი სტერხი
განყოფილება 4
ძველი ქილიაზმის ანთოლოგია
შემდგენლისგან: მიმდინარე განყოფილებაში ნავარაუდები იყო არა მარტო ქილიაზმის, არამედ ქილეგორიზმის ანთოლოგიის წარმოდგენა, ასევე ამ სწავლებათა ჩვენს დრომდე განვითარების მიმოხილვა. წინამდებარე გამოცემის მოცულობის შეზღუდულობიდან გამომდინარე მოცემულ განყოფილებას წარმოვადგენთ შემოკლებული სახით.
***
წმ. იოანე ღვთისმეტყველი, 12 მოციქულთაგანი (დაახლ. 2 - დაახლ. 102):
ვიხილე გახსნილი ცა და, აჰა, თეთრი ცხენი და მისი მხედარი, რომელიც იწოდება სარწმუნოდ და ჭეშმარიტად, რადგანაც სიმართლით განიკითხავს და იბრძვის. თვალები ცეცხლის ალს მიუგავდა, მრავალი გვირგვინი ედგა თავზე და ზედ ეწერა სახელი, რომელიც არავინ იცის მის გარდა. სისხლით ნაღები სამოსით იყო მოსილი, და სახელი მისი - ღვთისა სიტყვა. ციური ლაშქარი მისდევდა, თეთრ ცხენებზე ამხედრებული და სპეტაკი და წმიდა ბისონით მოსილი. მისი პირიდან გამოდიოდა ბასრი მახვილი, რათა მოესრა წარმართნი, რკინის კვერთხით ემწყემსა ისინი და დაეწურა ყოვლისმპყრობელი ღვთის რისხვის მძვინვარე ღვინის საწნახელი. ხოლო სამოსსა და თეძოზე აწერია მისი სახელი: მეუფეთა მეუფე და უფლებათა უფალი. და ვიხილე გზაზე მდგარი ერთი ანგელოზი, ხმამაღლა რომ შესძახა და უთხრა შუა ცაში მფრინავ ყველა ფრინველს: მოდით და ღვთის დიდ სერობაზე შემოკრბით, რათა ჭამოთ მეფეთა, ათასისთავთა და ძლიერთა ხორცი, ცხენთა თუ მხედართა, მონათა თუ თავისუფალთა, დიდთა თუ მცირეთა ხორცი. ვიხილე მხეცი, დედამიწის მეფენი და მათი ლაშქარნი, ერთად შეკრებილნი, რათა შებმოდნენ ცხენზე მჯდომსა და მის მხედრობას. შეპყრობილ იქნა მხეცი და მასთან ერთად ცრუ წინასწარმეტყველიც, მის წინაშე რომ ახდენდა სასწაულებს, რითაც აცთუნა მხეცის ნიშნის მიმღებნი და მისი ხატის მოთაყვანენი, და ორივენი ცოცხლად იქნენ ჩაყრილი გოგირდით მოგიზგიზე ცეცხლის ტბაში. დანარჩენები კი მოისრნენ ცხენზე მჯდომარის მახვილით, რომელიც გამოდიოდა მისი პირიდან, და ყველა ფრინველი მიაძღა მათ მძორს.
ვიხილე ზეცით ჩამომავალი ანგელოზი, რომელსაც ხელთ ეპყრა უფსკრულის გასაღები და გრძელი ჯაჭვი. და შეიპყრო ურჩხული, დასაბამიერი გველი, რომელიც არის ეშმაკი და სატანა, და შეკრა იგი ათასი წლით. უფსრულში ჩააგდო და შიგ გამომწყვდეული ბეჭდით დაბეჭდა, რათა აღარ აცთუნებდეს ხალხებს, ვიდრე არ გასრულდება ათასი წელი, რის შემდეგაც მცირედი ხნით დაიხსნის თავს. ვიხილე ტახტნი და მათზე მსხდომარენი, რომელთაც მიეცა ხელმწიფება მსჯავრის აღსრულებისა, და იესოს მოწმობისა და ღვთის სიტყვისათვის თავმოკვეთილთა სულები, რომლებიც არც მხეცს ეთაყვანენ, არც მის ხატებას, და არ მიიღეს მისი ნიშანი თავიანთ შუბლსა თუ ხელზე; ამიტომაც გაცოცხლდნენ და ქრისტესთან ერთად სუფევდნენ ათას წელიწადს. დანარჩენი მკვდრები კი არ გაცოცხლებულან ათასი წლის გასრულებამდე. ეს არის პირველი აღდგომა. ნეტარი და წმიდაა ყველა, ვისაც წილი უდევს პირველ აღდგომაში. მეორე სიკვდილის ხელმწიფება არ ვრცელდება მათზე, არამედ იქნებიან მღვდლები ღვთისა და ქრისტესი, ვისთან ერთადაც იმეფებენ ათას წელიწადს. ხოლო ათასი წლის გასრულების შემდეგ სატანა თავს დაიხსნის საპყრობილედან. და გამოვა, რათა ქვეყნიერების ოთხსავ მხარეს აცთუნოს ხალხები, გოგი და მაგოგი, და საბრძოლველად შეკრიბოს ისინი, რომელთა სიმრავლე, როგორც ქვიშა ზღვისა, მართლაც მოედვნენ მიწის მთელ სივრცეს და გარს შემოადგნენ წმიდათა ბანაკსა და საყვარელ ქალაქს; მაგრამ ჩამოეშვა ცეცხლი ზეცით და შთანთქა ისინი. ხოლო ეშმაკი, რომელმაც აცდუნა ისინი, ჩაგდებულ იქნა ცეცხლისა და გოგირდის ტბაში, სადაც არიან მხეცი და ცრუ წინასწარმეტყველი; და ეწამებიან დღე და ღამ უკუნითი უკუნისამდე. მაშინ ვიხილე დიდი თეთრი ტახტი და მასზე მჯდომარე, ვისი სახისგანაც ილტვოდნენ მიწა და ცა, და აღარ აღმოჩნდა ადგილი მათი. და ვიხილე ტახტის წინ მდგომარე მკვდრები, დიდნი თუ მცირენი, და გადაშლილი წიგნები. გადაიშალა სხვა წიგნიც, რომელიც არის სიცოცხლის წიგნი, და, თანახმად იმისა, რაც წიგნებში წერია, მათი საქმისამებრ განკითხულ იქნენ მკვდრები. ზღვამ, სიკვდილმა და ჯოჯოხეთმა დააბრუნეს თავიანთი მკვდრები, და, თანახმად მისი საქმისა, განკითხულ იქნა თვითეული. სიკვდილი და ჯოჯოხეთი კი დაინთქნენ ცეცხლის ტბაში, და სწორედ ცეცხლის ეს ტბაა მეორე სიკვდილი. ცეცხლის ტბაშივე ჩავარდა, ვინც არ იყო ჩაწერილი სიცოცხლის წიგნში (გამოცხ. 20:1-15)
წმ. მოციქული ბარნაბა, სამოცდაათთაგანი (I ს.):
(...) თქვა უფალმა: " ინაყოფიერეთ და იმრავლეთ, მოეფინეთ ქვეყანას და გამრავლდით მასზე" (დაბ. 9:7). ეს ითქვა დასაბამში ჩვენზე ძის მიმართ. შემდეგ მე გიჩვენებთ, ბოლო დროს როგორ შექმნა მან ჩვენში მეორე ქმნილება. უფალი ამბობს: "აჰა, მოვიმოქმედებ უკანასკნლეს, როგორც პირველს" (შეად.: ეს. 43:18-19, 2 კორინთ. 5:17; გამოცხ. 21:5). ამ აზრით წინასწარმეტყველებდა წინასწარმეტყველი: "და წადით იმ ქვეყნისკენ, სადაც რძე და თაფლი მოედინება და დაეუფლეთ მას" (გამ. 33:1; ლევ. 20:24). ამრიგად, ჩვენ აღდგენილები ვართ, როგორც კვლავ სხვა წინასწარმეტყველთან ამბობს უფალი: "ამოვართმევ მათ ქვის გულს სხეულიდან და ხორცის გულს მივცემ" (ეზეკ. 11:19; 36:26), რადგან ის უნდა მოსულიყო ხორცში და ეცხოვრა ჩვენ შორის, რადგან, ძმანო ჩემნო, ჩვენი გულის უფლის ტაძარი და მისი სამკვიდროა. კიდევ ამბობს უფალი: "რომელ ადგილას მივალ ჩემს უფალ ღმერთთან და განვდიდდები?" (შეად. ფსალმ. 41:3). და შემდეგ: "მიუთხრა სახელი შენი ძმათა ჩემთა და შორის ეკლესიასა გიგალობდე შენ" (ფსალმ. 21:23). ამრიგად, ჩვენ ვართ ისინი, ვინც ღმერთმა შეიყვანა კეთილ ქვეყანაში.
მაგრამ რას ნიშნავს რძე და თაფლი? იმას, რომ როგორც ყრმა თავიდან იზრდება რძითა და თაფლით, ასევე ჩვენც, რწმენით, ღმრთის სიტყვითა და აღთქმით ცხოველქმნილნი, ვიცხოვრებთ და ვიბატონებთ დედამიწაზე. თავიდან ადამიანებს ემცნო, რომ უნდა გამრავლებულიყვნენ და დაუფლებოდნენ მხეცებს, ფრინველებსა და თევზებს. აწ ვის ძალუძს ეუფლებოდეს ცხოველებს ან თევზებს ან ზეციური ფრინველთ? ჩვენ კი უნდა გვესმოდეს, რომ ფლობა ნიშნავს ძალაუფლებას, როდესაც ვიღაც განაგებს და განკარგულებებს გასცემს. ასეთი ფლობა დღეს არ არის; მაგრამ, ის აღთქმული გვაქვს: მას, როდის დადგება იგი/ როდესაც თვითონ იმდენად სრულყოფილნი ვიქნებიტ, რომ უფლის აღთქმის მემკვიდრეებად შევიქნებით (მოციქულ ბარნაბას ეპისტოლე, თ. 6).
შემდეგ, შაბათის შესახებაც ათ სიტყვაში, რომელიც სინას მთაზე უფალმა პირისპირ უთხრა მოსეს, ნათქვამია: "წმიდა ჰყავით უფლის შაბათი სუფთა ხელებითა და სპეტაკი გულით" (გამ. 20:8; მეორე რჯლ. 5:12; ფსალმ. 23:3-4). და სხვა ადგილზეც ის ამბობს: "თუ იუქმებენ ჩემი შვილები შაბათ დღეს, გადმოვღვრი ჩემს წყალობას მათზე" (შეად.: იერ. 17:24-25). შაბათს წმიდა წერილი ახსენებს შესაქმის დასაწყისში: "გაასრულა ღმერთმა მეექვსე დღეს თავისი საქმე, რაც გააკეთა, და დაისვენა მეშვიდე დღეს ყოველი საქმისგან, რაც გააკეთა. აკურთხა ღმერთმა მეშვიდე დღე და წმიდაჰყო იგი" (დაბ. 2:2, 3).
შენიშნეთ, შვილებო, თუ რას ნიშნავს: "გაასრულა ღმერთმა ექვს დღეში". ეს ნიშნავს, რომ უფალი ყველაფერს არსულებს ექვს ათას წელში; რადგან მისთვის ერთი დღე უდრის ათას წელს. ის თვითონვე ადასტურებს ამას, როდესაც ამბობს: "ერთი დღე უფლისათვის როგორც ათასი წელი" (ფსალმ. 89:5; 2 პეტ. 3:8). ამრიგად, შვილებო, ექვს დღეში, ანუ ექვსი ათასი წლის განმავლობაში დასრულდება ყოველი. "და დაისვენა მეშვიდე დღეს". ეს ნიშნავს, რომ როდესაც მისი ძე მოვა და გაანადგურებს უსჯულო კაცის დროებას, მოიღებს სამართალს უკეთურებზე, შეცვლის მზეს, მთვარეს და ვარსკვლავებს, მაშინ ის ბრწყინვალედ დაისვენებს მეშვიდე დღეს.
ამასთან ნათქვამია: "წმიდა ჰყავით იგი სუფთა ხელებითა და სპეტაკი გულით". ამრიგად, ჩვენ შევცდებოდით, რომ გვეფიქრა, თითქოსდა ვინმეს, ვისაც არა აქვს სპეტაკი გული, ახლა შეეძლოს წმიდა ჰყოს ის დღე, რომელიც ღმერთმა აკურთხა. შედეგად, მხოლოდ მაშინ დავისვენებთ და წმიდა ვჰყოფთ მას, როდესაც მივიღებთ რა აღთქმულს სამართლიანის კეთების შემძლე ვიქნებით, როდესაც უკეთურება უკვე აღარ იქნება, და უფლის მიერ ყველაფერი განახლდება. მაშინ შევძლებთ იმ დღის წმიდაყოფასაც, თუმცა ჯერ მანამ თვითონვე უნდა ვიქმნეთ განწმენდილნი.
დასასრულ, უფალი ეუბნება იუდეველთ: "ახალმთვარობები და შაბათების ჯარობები ვეღარ ამიტანია!" (ეს. 1:13). ნახეთ, როგორ ამბობს: "ვერ ამიტანიაო ახლანდელი შაბათები, არამედ მხოლოდ ისინი მნებავს, რომლებიც მე განვსაზღვრე და, რომლებიც დადგება მაშინ, როდესაც დადგება ყოველივეს დასასრული, როდესაც დავიწყებ მერვე დღეს, ან დასაბამს მივცემ სხვა სამყაროს". ამიტომაც სიხარულით გაგვყავს მეშვიდე დღე, რომელშიც იესუ აღდგა მკვდრეთით, და იმის შემდეგ, რაც გამოეცხადა მორწმუნეთ და ამაღლდა ზეცით (მოციქულ ბარნაბას ეპისტოლე. თ. 15).
ჰიმენევსი და ალექსანდრე ფილეტოსი (I ს.).
ჰიმენეოსისა და ალექსანდრე ფილიტეს სწავლება აღდგომის ალეგორიულ გაგებაზე ცნობილია მისი დაგმობიდან მოციქულ პავლეს მიერ. გარდა ამისა, მოცემული სწავლების ცდომილება დადასტურებულია წმ. ათანასე დიდისა (არიანელთა წინააღმდეგ, სიტყვა პირველი, 54) და ეკლესიის სხვა მამათა მიერაც.
"მოერიდე უწმიდურ ლაყბობას, რომელსაც უფრო და უფრო მიჰყავს ხალხი უღვთოებისკენ. მათი (მწვალებელთა - ავტ.) სიტყვა ღია წყლულივითაა, რომელიც ჭამს ხორცს. ასეთები არიან ჰიმენევსი და ფილეტოსი, რომლებიც განუდგნენ ჭეშმარიტებას, ამბობენ, აღდგომა უკვე იყოო და ზოგიერთებს ურღვევენ რწმენას" (2Тим.2:16-18)
"ამ მცნებას შენ განდობ, შვილო ტიმოთე, შენზე მოვლენილი უწინდელი წინასწარმეტყველების თანახმად, რათა იომო, როგორც კეთილმა მეომარმა, გქონდეს რწმენა და კეთილი სინდისი, რომელიც უარყვეს ზოგიერთებმა და დაიმსხვრა მათი რწმენის ხომალდი. მათგან არიან ჰიმენევსი და ალექსანდრე, რომლებიც სატანას გადავეცი, რათა ისწავლონ, რომ აღარ დაგმონ" (1 ტიმ. 1:18-20).
წმ. კლიმენტი რომაელი, მოციქული სამოცდაათთაგან (გარდ. დაახლ. 99 წ.)
ამიტომ მივიჩნევთ, რომ დიდი და საკვირველი რამ იქნება, თუ ყოველთა შემოქმედი აღასრულებს მათ აღდგომას, რომლებიც კეთილი რწმენის გულდაჯერებით, წმინდად ემსახურებიან მას, მაშინ, როცა თვით ფრინველის მიერაც გვიჩვენებს იგი მისი აღთქმის დიდებულებას? რადგან სადღაც ნათქვამია: "და შენ აღმადგენ მე და შეგაქებ". და კიდევ: " მე დავწევ და დავიძინე და განვიღჳძე, რამეთუ უფალი მწე მეყო მე" (ფსალმ. 3:6). ასევე იობი ამბობს: "და აღადგენ ამ ჩემს ხორცს, რომელმაც დაითმინა ეს ყველაფერი" (იობი 19,26) (პირველი ეპისტოლე კორინთელთა მიმართ. თავი XXVI (26)).
მიიღეს რა მოციქულებმა მცნებანი და აღივსნენ რა რწმენით ჩვენი უფლის, იესო ქრისტეს აღდგომის შემდეგ, ამასთან, განმტკიცდნენ რა ღვთის სიტყვებში, სულიწმინდით რწმენასავსენი, წავიდნენ და ახარებდნენ, რომ მოსასვლელია ღვთის სასუფეველი (პირველი ეპისტოლე კორინთელთა მიმართ. თავი XLII (42)).
გადავიდა ყველა თაობა ადამიდან ვიდრე ამ დღემდე, მაგრამ სიყვარულში ღვთის მადლით სრულქმნილნი კეთილმორწმუნეთა ადგილს ფლობენ, რომლებიც მაშინ გაცხადდებიან, როდესაც იქნება მოხედვა ქრისტეს სასუფეველისა. რადგან დაწერილია: ”შედით მცირე ხანს სარდაფებში, ვიდრე გადაივლის ჩემი რისხვა [46]და წყრომა და გავიხსენებ კეთილ დღეს და აღგადგენთ თქვენ თქვენი საფლავებისაგან” (უცნობია. ისაია 26,20; ეზ. 37,12) (პირველი ეპისტოლე კორინთელთა მიმართ. თავი L (50)).
ამქვეყნად ჩვენი უძლური სხეულის ხეტიალი ძალზე ხანმოკლეა, ხოლო იესო ქრისტეს აღთქმა ყოვლისმომცველი და განმაცვიფრებელი, სახელდობრ: სიმშვიდე მომავალი სასუფევლისა და საუკუნო ცხოვრებისა. რით შეიძლება დავიმკვიდროთ ეს სიმშვიდე თუ არა ღვთისმოსავი და ღვთივსათნო ცხოვრებით, ამქვეყნიურ სიკეთეთა უარყოფით და მოძაგებით. თუკი ეს არ გვსურს, მაშინ სწორ გზას ავცდენილვართ (მეორე ეპისტოლე კორინთელთა მიმართ. თავი V (5)).
დავფიქრდეთ, რა უფრო უმჯობესია: მოვიძულოთ ამქვეყნიური სიკეთენი, რომლებიც წარმავალია და ხრწნადი, თუ მიველტვოდეთ უმშვენიერეს და უხრწნელ სიკეთეებს. რამეთუ უფლის ნების აღმსრულებელნი სიმშვიდეს მოვიხვეჭთ, ხოლო მცნებათა უარმყოფელთ საუუნო სასჯელი გველის. ეზეკია წინასწარმეტყველთან წმინდა წერილში უფალი ამბობს: "ვერც ნოე, ვერც იობი და ვერც დანიელი ვერ გადაარჩენდნენ თავიანთ შვილებს, ტყვეობაში მყოფთ" (შდრ. ეზეკ. 14, 14-20). და თუ ეს უფლის წინაშე მართალი ადამიანები უძლურნი არიან თავიანთი სიმართლით იხსნან შვილები, ჩვენ როგორ შეიძლება გვქონდეს უფლის სასუფეველში შესვლის იმედი, თუკი ნათლისღების სიწმინდესა და უმანკოებას შევბღალავთ. ანდა როგორ გვიშუამდგომლებს ვინმე უფლის წინაშე, როდესაც ჩვენს ღვთისმოსავ და მართალ საქმეებს ვერსად აღმოაჩენს? (მეორე ეპისტოლე კორინთელთა მიმართ. თავი VI (6)).
ნურავინ იტყვის, რომ სხეული არც განისჯება და არც აღსდგება. იცოდეთ: რომ ცხონდით და აგეხილათ თვალნი მხოლოდ სხეულში. ამიტომ სხეული უნდა დაიცვათ, როგორც ტაძარი ღვთისა. რამეთუ ვითარცა სხეულში მყოფთ მოგიწოდათ უფალმა იესო ქრისტემ ასევე ხორცში მყოფნი წარსდგებით საშინელი სამსჯავროს წინაშე. როგორც უფალ იესო ქრისტეს, მაცხოვრის, ღვთაებრივმა სულმა ხორცნი შეისხნა და განკაცდა, ჩვენც ასევე უფლის სხეულში მივიღებთ ჯილდოს. გვიყვარდეს ერთმანეთი, რათა ერთად დავიმკვიდროთ სასუფეველი ღვთისა (მეორე ეპისტოლე კორინთელთა მიმართ. თავი IX (9)).
ამრიგად ძმანო, ნუ დაეჭვდებით, სასოება გვქონდეს, რომ მოგვეცემა მისაგებელი. რამეთუ სარწმუნეობა [61]იგი, რომელმაც აღგვითქვა ყველას მისაგებელი საქმეთაებრ მათდა. თუკი ჩვენი საქმეებით განვმართლდებით უფლის წინაშე, მოვიხვეჭთ ცათა სასუფეველს, იმ გამოუთქმელ მადლს მივემთხვევით "რომელი თვალმან არა იხილა, ყურსა არა ესმა და გულსა კაცისასა არა მოუხდა" (მეორე ეპისტოლე კორინთელთა მიმართ. თავი XI (11)).
ამრიგად, დაე დღენიადაგ ღვთის სასუფევლის მოლოდინში ვიყოთ სიყვარულსა და სიმართლეში, რამეთუ არ ვუწყით დღე ღვთისჩენისა (მეორე ეპისტოლე კორინთელთა მიმართ. თავი XII (12)).
(31) (...) მღვიძარენი იყავით. "დე, იყოს თქვენი წელი მოსარტყლული და თქვენი სანთელი - ანთებული. იყავით იმ კაცთა მსგავსნი, რომელნიც მოელიან თავიანთ ბატონს, როდის დაბრუნდება ქორწილიდანო, რათა დარეკვისთანავე გაუღონ კარი" (ლუკა 12: 12:35, 36,) იქნება ეს მწუხრზე თუ ცისკრად, მამლის ყივილზე თუ შუაღამისას; რადგან უფალი მოვა იმ ჟამს, რომელსაც არ ელოდებით, და თუ გაუღებენ მას, - "ნეტა იმ მონებს, რომლებსაც მოსვლისას ფხიზლად ჰპოვებს მათი პატრონი; ჭეშმარიტად გეუბნებით თქვენ: სარტყელს მოირტყამს, დასხამს, მივა და ემსახურება მათ" (ლუკა 12:37). მაშ, მღვიძარენი იყავნით და ილოცეთ, რათა სასიკვდილოდ არ ჩაგეძინოთ, რადგან ვერ შეგეწევიან ადრინდელი სათნოებანი, თუკი თქვენი აღსასრულის ჟამს გადაუხვევთ ჭეშმარიტი რწმენიდან.
(32) ბოლო ჟამს გამრავლდებიან ცრუწინასწარმეტყველნი და ცრუქადაგნი, ცხვრები მიიქცევიან მგლებად, ხოლო სიყვარული - სიძულვილად გადაიქცევა; უსჯულოების მომრავლების გამო მრავალში განელდება სიყვარული, ადამიანები შეიძულებენ და გასცემენ ერთმანეთს. და მაშინ გამოჩნდება ქვეყნიერების მაცდური, მტერი ჭეშმარიტებისა, სიცრუის ქომაგი, რომელსაც უფალი ქრისტე შემუსრავს თავის ბაგეთა სულით, რომელიც კლავს უკეთურთ. მრავალი ცდუნდება მისით, ხოლო ვინც ბოლომდე დაითმენს ის ცხონდება. და მაშინ გამოჩნდება კაცის ძის ნიშანი ცაში, შემდეგ მთავარანგელოზი ჩაჰბერავს საყვირს და განსვენებულები აღდგებიან, მაშინ იქნება დიდი მიწისძვრა მოვა უფალი ღრუბლით ყველა თავის წმინდანთან და ანგელოზებთან ერთად, დაიდგმება საყდარი, რათა განკითხულ იქნას ქვეყნიერების მაცდური, ეშმაკი და ყველას მიეგოს საქმეთაებრ მათთა. მაშინ ბოროტეულნი წავლენ საუკუნო სასჯელში, ხოლო მართალნი მარადიულ სიცოცხლეში, და დაიმკვიდრებენ იმას, რაც თვალს არ უხილავს, ყურს არ სმენია და კაციშვილს გულში არ გაუვლია, რაც მოუმზადა ღმერთმა თვის მოყვარეთ, და გაიხარებენ ღმრთის სასუფეველში... (მოციქულთა დადგენილებები (შედგენილი ეპისკოპოსისა და რომის მოქალაქის კლიმენტის მიერ), წიგნი მე-7).
წმ. ეგნატე ღმერთშემოსილი, ანტიოქიელი (გარდ. 107 წ.)
ეგნატე ღმერთშემოსილი, ღმრთისა და იესუ ქრისტეს მამის მიერ შეყვარებულ ტრალისელთა წმიდა ეკლესიას აზიაში, რჩეულსა და ღმრთითღირსეულს, მშვიდობა შენდა სულით და ხორცით იესუ ქრისტეს, ჩვენი სასოების მიერ, როდესაც აღვდგებით ხატისაებრ მისისა. მოგიკითხავ სავსებითურთ სახისაებრ სამოციქულოისა, და ვილოცავ, რათა მარადის გიხაროდენ (ეპისტოლე ტრალისელთა მიმართ. პროლოგი).
ნუ შეისმენთ, თუკი ვინმე იესუს გარდა რაიმეს გიქადაგებდეთ ვინმე, რომელიც არის ძე ღმრთისა, რომელი იშვა მარიამისგან და იყო ნათესავისგან დავითისა და აბრამისა; ჭეშმარიტად იშვა ღმრთისგან და მარადის ქალწულ მარიამისგან; ჭამდა და სვამდა, ჭეშმარიტად განკითხულ იქნა პონტოელ პილატეს დროს, ჭეშმარიტად ჯვარს ეცვა ხორცით და მოკვდა; ჭეშმარიტად ხედავდნენ მას ზეცისანი და ქვეყანისანი და ქვესკნელთანი. ჭეშმარიტად აღდგა მკვდრეთით, რადგან აღადგინა იგი მისმა მამამ, რომელიც მსგავსადვე აღგვადგენს ჩვენც, იესუ ქრისტესადმი მორწმუნეთ, რადგან მის გარესე არ გვაქვს ჭეშმარიტი ცხოვრება (ეპისტოლე ტრალისელთა მიმართ. თ. მე-9).
ვადიდებ იესუ ქრისტეს ღმერთს, რომელმაც ასე განგაბრძნოთ თქვენ; რამეთუ გპოვეთ განმტკიცებულად, შეუძვრელი სარწმუნოებით, როგორც ჩვენი უფლის ჯვარზე შემშჭვალულნი სულითა და ხორცით, სიყვარულში დაფუძნებულნი ქრისტე მხსნელის სისხლით და გულსავსენი ჩვენი უფლის იესუ ქრისტეს მიმართ, რომელიც ხორცით ჭეშმარიტად იყო დავითის მოდგმისგან, მაგრამ ძე ღმრთისა საღმრთო ნებითა და ძალით; ჭეშმარიტად იშვა ქალწულისგან, ნათელ-იღო იოანესგან, რათა აღესრულებინა ყოველი სიმართლე, ჭეშმარიტად ჯვარს ეცვა ჩვენთვის პონტოელ პილატესა და ოთხმთავარ ჰეროდეს დროს (ამ ნაყოფისგან, ანუ მისი ღმრთითსანატრელი ვნებებისგან წარმოვიშვით ჩვენც), რათა აღდგომის მიერ საუკუნოდ აღმართოს ნიში თავის წმიდათა და ერთგულთათვის, როგორც იუდეველთა, ასევე წარმართთა შორის, შეერთებულთათვის თავისი ეკლესიის ერთ სხეულში (ეპისტოლე სმირნელებს. თ. 1-ლი).
ხოლო არა მარტო მის ხორცით შობას და ჯვარცმას აღვიარებ, არამედ აღდგომის შემდგომაც ხორცითვე აღვიარებ და მწამს. და რაჟამს შევიდა მოციქულებთან, უთხრა მათ: "შეხედეთ ჩემს ხელებსა და ჩემს ფეხებს: ეს მე ვარ თვითონ; შემეხეთ და დარწმუნდებით, რადგან სულს არც ხორცი აქვს და არც ძვლები, მე კი როგორც ხედავთ, მაქვს" (ლკ. 24:39). "მერე კი თომას უთხრა: მოიტა შენი თითი და იხილე ჩემი ხელები; მოიტა შენი ხელი და ჩაყავი ჩემს ფერდში; ნუ იქნები ურწმუნო, არამედ გწამდეს" (იოანე 20:27). თომამაც იხილა, ირწმუნა და აღიარა, რომ ის არის ქრისტე და თქვა: "უფალი ჩემი და ღმერთი ჩემი" (იოანე 20:28). ამიტომაც შეიძულეს სიკვდილი და სძლიეს იგი. მეტიც, თავისი მკვდრეთით აღგომის შემდეგ ჭამდა და სვამდა მოციქულებთან ერთად, როგორც ხორციელი, თუმცა სულით შეერთებული იყო მამასთან (ეპისტოლე სმირნელთა მიმართ, თ. მე-3).
წმ. ჰერმესი, მოციქული 70-თაგან (I- II სს.)
"კვლავ მიჩვენა მწყემსმა ხეთა სიმრავლე, რომელთაგან ერთნი გაიფურჩქნენ, სხვები კი გახმნენ.
- ხედავ ამ ხეებს?
- ვხედავ, უფალო, - ვუპასუხე, - ერთნი გახმნენ, სხვები კი ფოთლებით შეიმოსნენ.
- ეს გამწვანებული ხეები, - თქვა მან, - მართალთა სიმბოლოა, რომლებიც მომავალ საუკუნეში იცხოვრებენ. რადგან მომავალი საუკუნე მართალთა ზაფხული და ცოდვილთა ზამთარია. ასე რომ, როდესაც უფლის მოწყალება ამობრწყინდება, ღმრთის მსახურნიც მაშინ გამოჩნდებიან და ყველნი თვალსაჩინონი გახდებიან. რადგან, როგორც ზაფხულში მწიფდება ყოველი ხის ნაყოფი, და გასაგები ხდება როგორია იგი, ზუსტად ასევე გამოჩნდება და ხილული შეიქნება მართალთა ნაყოფიერება, და ყველა მათგანი გაიხარებს მომავალ საუკუნეში.
ხოლო გამხმარი ხეები, რომლებიც ნახე წარმართები და ცოდვილებია. ისინი მომავალ საუკუნეშიც გამხმარნი და უნაყოფონი იქნებიან, და მიეცემიან ცეცხლს, როგორც შეშა; მაშინ გამოვლინდება, რომ მთელი მათი ცხოვრება და საქმენი ბოროტი ყოფილა. ცოდვილები ცეცხლს მიეცემიან, რადგან ცოდავდნენ და თავიანთ ცოდვებს არ ინანიებდნენ, ხოლო წარმართები იმიტომ, რომ არ შეიმეცნეს ღმერთი - თავიანთი შემოქმედი.
ასე რომ, კეთილი ნაყოფი გამოიღე, რათა გამოჩნდეს იმ ზაფხულის ჟამს. შეიკავე თავი მრავალი საზრუნავისგან და არასოდეს შესცოდავ. რადგან ვინც მრავალ საზრუნავს ეძლევა, მრავალშივე ცოდავს, ვინაიდან საკუთარი საქმეებითაა დატვირთული და ღმრთისთვის არ სცალია.
მაშ, როგორ შეძლებს ადამიანი, თუკი ის ღმერთს არ ემსახურება, რაიმეს სთხოვდეს უფალს? ის, ვინც ღმერთს მსახურობს, ითხოვს და იღებს კიდევაც სათხოვარს, ხოლო ვინც ღმერთისთვის ვერ იცლის - ის ვერ იღებს. ვინც ერთი საქმით არის დაკავებული, მას ღმრთისმსახურება შეუძლია; რადგან მისი სული არ უცხოვდება ღმრთისგან, არამედ ღმერთს წმიდა აზრით ემსახურება; ასე რომ, თუკი ამას შეასრულებ - ნაყოფიერი იქნები მომავალ ცხოვრებაში; ასევე ყველა, ვინც ამას შეასრულებს, ნაყოფიერნი იქნებიან" (მწყემსი, წიგნი მე-3, მსგავსება მეოთხე).
"მოძღვრება უფლისა თორმეტი მოციქულის მიერ წარმართთა მიმართ" (დიდაქე) (II ს.)
იფხიზლეთ თვენი ცხოვრებისათვის. ნუ ჩაქრება თქვენი სანთლები, ნურც სარტყლები შემოგერღვევათ (ლკ. 12,35); განემზადენით! არავინ იცით, როდის მოვა უფალი ჩვენი (მათე 24,42). ხშირად და ხშირად შეიკრიბეთ; გამოძიეთ უმჯობესი თქვენი სულისა. ვერაფერს გარგებთ თქვენი რწმენის მთელი წინდა დრო, თუ არ იქნებით სრულყოფილნი ბოლო ჟამისთვის.
ბოლო დღეებში ცრუწინასწარმეტყველები და გამხრწნელები გამრავლდებიან; შეიცვლებიან ცხვრები მგლებად, სიყვარული კი სიძულვილად გადაიქცევა (მათე 24,11 - 12). განივრცობა ურჯულოება (მათე 24,12) და ერთმანეთს მოიძაგებენ; განდევნიან და გასცემენ ერთურთს (მათე 24,10). სწორედ მაშინ გამოჩნდება ქვეყნისმაცდური, როგორც ძე ღვთისა, და ჰყოფს იგი ნიშნებსა და სასწაულებს (მათე 24,24). მიწაც მის ხელებს მიეცემა. იმგვარ ურჯულოებას აღასრულებს ქვეყნისმაცდური, რაც არ ქმნილა საუკუნიდან (შდრ. იოველ 2,2). გამოცდის ცეცხლს მიეცემა კაცთა არსება. ბევრი მათგანი შეცდება და წარიწყმიდება, ხოლო ვინც რწმენით განიმტკიცდება, გამოიხსნება წყევლისაგან (შდრ. მათე 24,13; 10,22).
ჭეშმარიტების ნიშანდებაც სწორედ მაშინ გამოვლინდება: უპირველესად, ეს იქნება ნიშანი ცაში გავრცობისა, შემდეგ - ნიშანი საყვირთა ხმისა (მათე 24,31), ხოლო მესამე - მკვდართა აღდგომა, - არა ყველასი, არამედ ისე, როგორც თქმულა: „მოვა უფალი და მასთან ერთად ყველა წმინდანი“ (ზაქ. 14,5). მაშინ იხილავს სამყარო უფალს „მომავალსა ღრუბელთა ზედა ცისათა“ (მათე 24,30)...
კერინთოსი (I ს - II ს)
კერინთოსის (სხვაგვარად: კერინტოსი, ცერტინუსი) თხზულებებმა ჩვენამდე სრულად ვერ მოაღწია, ისინი ცნობილია მხოლოდ სხვა მწერალთა (წმ. ირინეოს ლიონელი, გაიუს რომაელი, ევსები პამფილუს კესარიელი, წმ. ეპიფანე კვიპროსელი, ნეტ. თეოდორიტე კვირელი) მიერ ნახსენები ამონარიდებიდან.
ებიონიტები (I ს - VII ს)
ებიონიტთა (სხვაგვარად: ევიონიტები, ევიონები) თხზულებები ცნობილია სხვა მწერალთა შრომებიდან (წმ. იუსტინე ფილოსოფოსი და მოწამე, წმ. ირინეოს ლიონელი, ორიგენე, წმ. იპოლიტე რომაელი, წმ. ეპიფანე კვიპროსელი, ნეტ. იერონიმე სტრიდონელი).
წმ. პოლიკარპე სმირნელი (დაახლ. 70/80 - 155/167)
ამიტომ, შემოისარტყლეთ წელნი თქუენი (შდრ. I პეტრე 1, 13) და ემსახურეთ ღმერთს შიშითა და ჭეშმარიტებით (ფსალმ. 2:11). მიატოვეთ ცუდუბრალო ამაოდ მეტყველება და მრავალთა ცთომილება, ერწმუნეთ მას, რომელმაც აღადგინა მკვდრეთით ჩვენი უფალი იესო ქრისტე და მისცა მას დიდება (შდრ. I პეტრე 1, 21) და ტახტი მის მარჯვნივ. რომელსაც დამორჩილებულია ყველაფერი, ზეციური და ქვეყნიური (შდრ. ფილლიპ. 2, 10; II კორ. 4, 14). რომელსაც ყოველი სული მსახურებს. რომელიც მოდის ცოცხალთა და მკვდართა მსაჯულად (საქმე 10, 42). რომლის სისხლსაც მოჰკითხავს ღმერთი მათ, რომლებმაც არ ირწმუნეს ის, ხოლო ვინც აღადგინა იგი მკვდრეთით, აღგვადგენს ჩვენც (II კორ. 4, 14), თუ აღვასრულებთ მის ნებას და ვივლით მისი მცნებებით, თუ შევიყვარებთ, რაც მან შეიყვარა, განვიშორებთ რა ყოველგვარ უსამართლობას, ანგარებას, ვერცხლისმოყვარეობას, ბოროტსიტყვაობასა და ცრუმოწმეობას. ნუ მიაგებთ ბოროტს ბოროტისა წილ და ლანძღვას ლანძღვისა წილ, დარტყმას დარტყმისა წილ, წყევლას წყევლისა წილ. ხოლო გვახსოვდეს ის, რაც უფალმა თქვა, ასწავლიდა რა, რომ "ნუ განსჯით, რომ არ განისაჯოთ" (მათე 7,1)."მიუტევეთ და მოგეტევებათ" (ლუკა 6,37). "შეიწყალეთ, რომ შეგიწყალონ" (მათე 5,7). "რა საზომითაც ზომავთ, იმავეთი გაიზომება თქვენთვის" (ლუკა 6,38). და რომ "ნეტარ არიან გლახაკნი და დევნილნი სიმართლის გამო, რადგან მათია ღვთის სასუფეველი" (მათე 5, 3,10; ლუკა 6,20) (წმიდა პოლიკარპე სმირნელი - ეპისტოლე ფილიპელთა მიმართ, თ. 2).
წმ. პაპიას იერაპოლელი (დაახლ. 70 - 155/165)
წმ. პაპიასის თხზულება "უფლის გამონათქვამთა განმარტებანი" მხოლოდ ფრაგმენტალურად არის შემორჩენილი, ნაწილობრივ წმ. ირინეოს ლიონელთან (მწვალებლობათა წინააღმდეგ, V, 33, 4), ასევე ევსები პამფილუს კესარიელთანაც (საეკლესიო ისტორია, III, 39).
წმ. იუსტინე ფილოსოფოსი და მოწამე (დაახლ. 100 - 165)
"(47) (ებიონიტთა შესახებ) - თუკი ვინმე, ვინც იცის, რომ ეს ყველაფერი ასეა, და იმის შემდეგ, რაც ქრისტეს ცხადად აღიარებს, ირწმუნებს და დაემორჩილება, თან ამ დადგენილებების (მოსეს სჯულის) აღსრულებასაც მოისურვებს, - ცხონდება თუ არა ის? - კვლავ ჩამეძია ტრიფონი.
- ჩემი აზრით, ტრიფონ, - მივუგე, - ასეთი ადამიანი ცხონდება, თუ არ შეუდგება სხვა ადამიანების (ანუ იმ წარმართების, რომლებიმაც ქრისტეს მიერ წინადაიცვითეს ცდომილება) ყველა გზით იმაში დარწმუნებას, რომ მათ ისევე უნდა დაიცვან რჯული, როგორც თვითონ (იცავს), მაგრამ რჯულს თუ არ დაიცავენ, - ვერ ცხონდებიან; ისევე, როგორც შენ, ჩვენი საუბრის დასაწყისში რომ განაცხადე, მე ვერ ვცხონდები მათი დაცვის გარეშეო.
- რატომ თქვი: "ჩემი აზრით, ასეთი ადამიანი ცხონდებაო", ნუთუ არის ხალხი, ვინც ამტკიცებს, რომ ასეთი ადამიანები ვერ ცხონდებიან? - შემეკითხა.
- დიახ, არის, ტრიფონ, - ვუპასუხე, - და მათ ასეთ ადამიანებთან ერთად საუბრის ან ტრაპეზის გაზიარებაც კი ეთაკილებათ. მე მათ არ ვეთანხმები. თუკი ვინმე სულის უძლურების გამო მოსეს იმ დადგენილებატა დაცვას მოისურვებს, რომელთა დაცვაც ახლაც შესაძლებელია, და რომლებიც, ჩვენი აზრით, ხალხის გულსასტიკობის გამოა მოცემული, და ამასთან ერთად, ქრისტეს სასოება ენქება, საუკუნო და ბუნებითი სამართლის წესებისა და ღვთისმოსაობის დაცვასაც მოინდომებს, ქრისტიანებსა და ერთგულ მორწმუნეებთან ერთად ცხოვრებას აირჩევს და, როგორც ზემოთ ვთქვი, არ დაიწყებს მათ დარწმუნებას, რომ მასავით წინადაიცვითონ, დაიცვან შაბათი და სხვა ყველაფერი, რაც დადგენილია, - მაშინ მე ვაცხადებ, რომ ასეთი ადამიანები უნდა მივიღოთ და უ რთიერთობა გვქონდეს მათთან, როგორც ახლობლებსა და ძმებთან.
ტრიფონ, თუკი ზოგიერთები თქვენი მოდგმიდან ამბობენ, რომ სწამთ ქრისტესი, - განვაგრძობდი, - მაგრამ წარმართთაგან მოქცეულ ქრისტეს მორწმუნეებს ყოველმხრივ აიძულებენ, ისე იცხოვრონ, როგორც მოსეს რჯულშია გადმოცემული, ანდა ირჩევენ, რომ მათთან, ვინც ამდაგვარად ცხოვრობს, ურთიერთობა არ ჰქონდეთ, - ამათ მსგავს ადამიანებს მე ასევე ვერ მივიღებ.
ვფიქრობ, რომ ალბათ, მათაც შეუძლიათ ცხონება, ვინც ამ ხალხმა დაარწმუნა, რომ რჯულისმიერი ცხოვრება ქრისტეს აღმსარებლობასთან ერთად დაეცვათ. მაგრამ ისინი, რომლებმაც შეიცნეს და აღიარეს, რომ ის არის ქრისტე, და რაღაც მიზეზის გამო რჯულით ცხოვრებას დაუბრუნდნენ, უარყვეს ქრისტე და სიკვდილამდე ეს არ შეინანეს, ჩემი აზრით, ვერანაირად ვერ ცხონდებიან.
ასევე ვაცხადებ, რომ მათ მსგავსად ვერ ცხონდებიან ისინიც, რომლებიც აბრაამის თესლიდან არიან, რჯულის მიხედვით ცხოვრობენ და სიცოცხლის აღსასრულამდე ქრისტეს არ იწამებენ; განსაკუთრებით კი (ვერ ცხონდებიან) ისინი, რომელნიც სინაგოგებში წყევლიდნენ და წყევლიან თავად ქრისტეს მორწმუნეებს, რომლებსაც სურთ მიიღონ ცხონება და განერიდონ ცეცხლისმიერ სასჯელს.
რადგანაც ღვთის სახიერება, კაცთმოყვარება და განუზომელი სიმდიდრე იმას, ვინც ცოდვებს ნანობს, ეზეკიელის მოწმობით, როგორც მართალსა და უცოდველს იღებს. ხოლო იმას, ვინც ღვთისმოსაობისა და მართალი ცხოვრებიდან ურჯულოებასა და უღმერთობაში ექცევა, ცოდვილად, ურჯულოდ და უწმინდურად მიიჩნევს. ამიტომაც, ჩვენმა უფალმა იესუ ქრისტემ თქვა: "რაშიც გიპოვით თქვენ, იმაში განსჯით" (წმ. იუსტინე მარტვილის დიალოგი ტრიფონ იუდეველთან. 47).
"(80) – ადამიანო, მე უკვე გეუბნებოდი, რომ შენ წერილზე მიჯაჭვით მოგიწადინებია, ყოველი მხრიდან უსაფრთხოდ იყო. - მიპასუხა ამაზე ტრიფონმა. - მაშ, მითხარი, მართლა აღიარებთ თუ არა, რომ ეს ადგილი, იერუსალიმი, კვლავ აშენდება და ელოდებით, რომ თქვენი ხალხი ერტად შეიკრიბება და იმხიარულებს ქრისტესთან, პატრიარქებთან, წინასწარმეტყველებსა და ჩვენი მოდგმის ხალხთან, ასევე მათთან, ვინც ჩვენს რჯულზე თქვენი ქრისტეს მოსვლამდე მოიქცა? ანდა შენ ეს იმიტომ აღიარე, რომ ამ კამათში ჩვენზე გამარჯვების მოპოვება გსურს?
- არც ისეთი უბადრუკი ვარ, ტრიფონ, - ვუთხარი, - რომ ერთს ვამბობდე, მეორეს კი ვფიქრობდე. სახელდობრ, შენთვის ადრეც მითქვამს, რომ მეც და მრავალი სხვაც ასე ვფიქრობთ, როგორც ასევე თქვენც კარგად იცით, რომ ეს მოხდება. მეორე მხრივ, როგორც მე უკვე გაგიმხილე, არის ბევრი წმინდა და ღვთისმოსავი გონების მქონე ქრისტიანი, რომელთაც ასე არ სწამთ.
ამას გარდა, მე უკვე მოგიყევი, რომ ისინი, რომლებსაც ჰქვიათ ქრისტიანები და სინამდვილეში უღვთო და უკეთური მწვალებლები არიან, ყოველგვარ მკრეხელობას, უღვთოებას და უგუნურებას ასწავლიან. ხოლო რათა იცოდეთ, რომ მე ამას არა მარტო თქვენ წინაშე ვამბობ, ყველა ჩვენს საუბარს, რამდენადაც ძალა შემწევს, ერთ წიგნად გავაერთიანებ და იქ აღვწერ იმ ჩემს დამოწმებებსაც, რომლებიც თქვენ წინაშე წარმოვთქვი. რადგან მე ვირჩევ ღმერთს და მისგან გამომდინარე მოძღვრებას, და არა ადამიანებს ან ადამიანურ მოძღვრებებს.
თუკი თქვენ შეხვდებით ისეთ ადამიანებს, რომლებიც საკუთარ თვს ქრისტიანებს უწოდებენ და ამ მოძღვრებებს არ აღიარებენ, არამედ აბრაამის, ისააკის და იაკობის ღმერთის გმობასაც კი ბედავენ და ამბობენ, რომ მკვდართ აღდგომა არ იქნება და მათი სულები სიკვდილის შემდეგ ზეცაში მიჰყავთ, - ნუ მიიჩნევთ მათ ქრისტიანებად! როგორც აგრეთვე ის, ვინც სწორად გამოიძიებს, იუდეველებად არ ჩათვლის სადუკევლებს და მათ მსგავს გენისტების, მერისტების, გალილეველების, ელინიანების, ფარსევლებისა და ბაპტისტთა მწვალებლობებს (ნუ იქნება თქვენთვის უსიამოვნო მოსასმენი, როცა ვამბობ იმას, რასაც ვფიქრობ), არამედ იტყვის, რომ ისინი იუდეველები და აბრაამის შვილები მხოლოდ სახელით არიან და, როგორც თავად ღმერთმა თქვა, მას ბაგეებით აღიარებენ, გულები კი შორსაა მისგან.
ხოლო მე და ყველა ქრისტიანი, ვინც კი ყოველმხრივ საღად აზროვნებს, ვაღიარებთ სხეულთა აღდგომას და ათასწლოვან განახლებულ, გამშვენებულ და გავრცობილ იერუსალიმს, როგორც ეზეკიელი, ესაია და სხვა წინასწარმეტყველები გვიცხადებენ.
(81) – ესაია ამგვარად ამბობს ამ ათასწლეულის შესახებ: "რადგან იქნება ახალი ცა და ახალი მიწა, და აღრ გაახსენდებათა წინანდელი და გულზეც კი არ მიეკარებათ, არამედ ისინი იპოვიან სიხარულს და მხიარულებას იმაში, რასაც მე ვქმნი. რადგან, აჰა, მე ვქმნი იერუსალიმს სიხარულად და ჩემს ერს - მხიარულებად, და გავიხარებ იერუსალიმის გამო და ვიმხიარულებ ჩემი ხალხის გამო; და აღარ გაისმება იქ არც ტირილის ხმა, არც ყვირილის ხმა, და იქ აღარ იქნება არასრულწლოვანი და მოხუცებული, რომელიც ვერ განასრულებს საკუთარ დღეებს; რადგან ახალგზარდა ასი წლის იქნება, ხოლო შვილი, რომელიც ცოდვილი კვდება - ასი წლისაც დაწყევლილი იქნება.
და ააშენებენ სახლებს და თავად დაიმკვიდრებენ მათ, და ჩაყრიან ვაზებს და თავად შეჭამენ მის ნაყოფს. არ ააშენებენ, რომ სხვებმა იცხოვრონ, არც დარგავენ, რომ სხვებმა შეჭამონ, რადგან ჩემი ხალხის დღეები სოციცხლის ხის დღეებივით იქნება და მათი ნაშრომის საქმეები გამრავლდება. ჩემი რჩეულები ამაოდ არ დაშვრებიან, არც დაბადებენ შვიელბს წყევლისთვის. რადგან ღვთის მიერ გახდებიან მართალი და კურთხეული თესლი და მათი შთამომავალნი მათტანავე იქნებიან. და იქნება, სანამ მომიხმობენ, მე მოსუვმენ მათ; სანამ ილაპარაკებენ, ვეტყვი: "რა არის?". მაშინ მგელი და კრავი ერთად დაიწყებენ ძოვას და ლომი ხარივით შეჭამს თივას, ხოლო გველი - მიწას, როგორც პურს. ურჯულოებას აღარ ჩაიდენენ და არც რამეს წაახდენენ წმინდა მთაზე, - ამბობს უფალი (ეს. 65:17 -25).
რადგან ამ სიტყვებიდან, რაც ითქვა - "ჩემი ხალხის დღეები სიცოცხლის ხის დღეებივით იქნება და მათი ნაშრომის საქმეები დაძველდება" - ჩვენ გვესმის, რომ ათასი წელი აქ ფარულადაა ნაჩვენები. ვინაიდან როდესაც ადამის მიმართ იყო ნათქვამი: "რომელ დღესაც შეჭამს ხისგან, იმ დღეს მოკვდება, ვიცით, რომ მას ათს წლამდე არ მიუღწევია. ისიც გვესმის, რომ გამონათქვამი: "უფლის დღე, როგორც ათასი წელი" (ფსალმ. 89:5; 2 პეტ. 3:8) - ასევე ამ საკითხთანაა დაკავშირებული.
ამას გარდა, ჩვენ გვყავს ერთი კაცი, სახელად იოანე, ქრისტეს ერთ-ერთი მოციქული, რომელმაც იწინასწარმეტყველა "გამოცხადებაში", რომელიც მას მიეცა, რომ ქრისტეს მორწმუნეები იერუსალიმში ათას წელს იცხოვრებენ (გამოცხ. 20:6); ხოლო ამის შემდეგ იქნება საყოველთაო ან, მოკლედ რომ ვთქვათ, საუკუნო აღდგომა ყველასი ერთად და სამსჯავრო. როგორც თქვა კიდევაც ჩვენმა უფალმა, რომ "არც ცოლს შეირთავენ და არც გათხოვდებიან, არამედ ანგელოზთა სწორნი იქნებიან, როგორც აღდგომის ღმერთის ძეები" (ლკ. 20:35 -36).
(82) – ჩვენ დღემდე გვაქვს საწინასწარმეტყველო ნიჭები, აქედან გამომდინარე, თვითონ უნდა მიხვდეთ, რომ ის, რაც ძველად თქვენს ხალხში იყო, ჩვენ გადმოგვეცა. ისევე, როგორც თქვენ შორის წმინდა წინასწარმეტყველებთან ერთად ცრუნიც იყვნენ, ასევე ჩვენთან ახლა მრავალი ცრუმოძღვარია, რომელთ შესახებაც ჩვენმა უფალმა წინასწარ გვამცნო ის, რომ მათ უნდა ვერიდოთ. ამგვარად, ჩვენ არ განვიცდით ცოდნის უკმარისობას, რადგანაც ვიცით, რომ ღმერთს წინასწარი ცოდნა ჰქონდა იმისა, რაც გველოდებოდა ჩვენ მისი მკვდრეთით აღდგომისა და ზეცად ამაღლების შემდეგ.
ის ამბობდა, რომ მისი სახელის გამო მოგვკლავდნენ და შეგვიძულებდნენ, და რომ მრავაილ ცრუწინასწარმეტყველი და ცრუქრისტე მოვიდოდა მისი სახელით და მრავალს შეაცდენდა (მთ. 10:21-22; 24:5,9,11,24), როგორც მოხდა კიდეც.
რადგან მრავალნი, რომლებიც მოძღვრებას რყვნიდნენ, უღვთო, მკრეხელურ და ურჯულო მოძღვრებას მისი სახელით ავრცელებდნენ. ის აზრები, რომლებსაც ქადაგებდნენ, მათ შთააგონა უწმინდურმა სულმა, ეშმაკმა; ისინი ამას დღემდეც ასწავლიან. ჩვენ ვცდილობთ, რომ ის ხალხიც თქვენ მსგავსად გადავარწმუნოთ, რათა თვი არ მოიტყუონ, რადგანაც ვიცით, რომ ყველა, ვისაც სიმართლის თქმა შეუძლია და არ ამბობს მას, ისჯება ღვთის მიერ, როგორც თავად ღმერთმა ეზეკიელის პირით დაამოწმა, როცა თქვა: "მე დაგადგინე შენ იუდას სახლის დარაჯად. თუკი შესცოდავს ცოდვილი და შენ მას არ შეაგონებ, მას მისი ცოდვა დაღუპავს, შენ კი მის სისხლს მოგკითხავ. მაგრამ თუკი შეაგონებ მას, უდანაშაულო იქნები" (ეზეკ. 3:17-19).
ამიტომაც, ჩვენ ვცდილობთ, რომ საუბარი, წმინდა წერილის დამოწმებებითურთ, შიშით წარვმართოთ, და არა ვერცხლისმოყვარეობით, დიდებისმოყვარეობით ან სიამეთმოყვარეობით. ასეთ რამეში ჩვენი მხილება არავის ძალუძს. ჩვენ არც კი გვსურს, თქვენი ხალხის მთავართა მსგავსად ვიცხოვროთ, რომელთაც ღმერთი კიცხავს, რაოცა ამბობს: "თქვენი მთავრები მპარავთა თანაზიარნი არიან, უყვართ ძღვენი, ეძიებენ მისაგებელს" (ეს. 1:23). მაგრამ ქრისტიანთა შორისაც თუ იცნობ ამგვარ ხალხს, მათ გამო ნუ დაგმობთ ქრისტეს და ნუ ეცდებით, რომ წმიდა წერილი მზაკვრულად განმარტოთ (წმ. იუსტინე მარტვილის დიალოგი ტრიფონ იუდეველთან, 80-82).
გაგრძელება იქნება.
დასაწყისი იხ. სარჩევი.
წყარო: Валерий Стерх. Апокалипсис. Тысячелетие. Хилиазм и хиллегоризм. 2017. Создано в интеллектуальной издательской системе Ridero.
ნაშრომი თარგმნა და მოამზადა საიტ 'აპოკალიფსისის" რედაქციამ. 2023 წ.