ფსი-ფაქტორი - მასობრივი ფსიქოლოგიის მოდელი - აპოკალიფსისი

არსებობს ე. წ. "შავი არისტოკრატიის" ოჯახები, რომელთა საერთო პოლიტიკური ტრადიციები რომის იმპერიის დროებამდე მიდის.

რესპუბლიკა და იმპერია, რომლის დროსაც ცხოვრობდნენ მათი წინაპრები, თავის მხრივ, კონტროლდებოდნენ აპოლონიოსის კულტის რომაული განშტოების მიერ. ეს კულტი იმ დროს, ამა თუ იმ სახით, წარმოადგენდა შუაზღვი მთავარ მევახშეობრივ ინსტიტუციას ხმელთაშუა ზღვის რეგიონში (How to Profile the Terrorist, EIR, Volume 5, number 37, September 26, 1978).

ეს კულტი წარმოადგენდა პოლიტიკური დაზვერვისა და სხვა კულტების შექმნის სამსახურს.

ალექსანდრე დიდის სიკვდილის შემდეგ და მანამ, სანამ აპოლონიოსის კულტი თვითონვე დაიშლებოდა და, ჩვ. წ-მდე II ს-ში სტოიციზმის კულტად გარდაიქმნებოდა, ეგვიპტის ელინისტური კულტის ბაზას წარმოადგენდა, საიდანაც ის რომს აკონტროლებდა. ეგვიპტეში აპოლონიოსის კულტს მიამატეს იზიდას და ოზირისის კულტები, რითაც ჩამოაყალიბეს დიონისეს ფრიგიული კულტის ზუსტი ასლი და მისი რომაული ვერსია - ბახუსის კულტი.

სწორედ იქ აპოლონიოსის კულტთან ერთად შეიქმნა სტოიკური ირაციონალიზმის კულტიც. სწორედ აპოლონიოსის კულტმა ააშენა რომის იმპერია, რომელმაც შემდეგ შექმნა რომაული სამართალი, რომელიც არისტოტელეს ანტიჰუმანურ "ნიკომაქეს ეთიკას" დაეყრდნო. ასეთია ტრადიცია, რომელსაც აგრძელებენ ძველი "შავი" რომაული ოჯახები. დროთა განმავლობაში ისინი ცნობილნი გახდნენ, როგორც "ვენეციური შავი არისტოკრატია". დღეს ამ ოჯახებს ყველაზე საკვანძო პოსტები უკავიათ ისეთ ორგანიზაციაში, როგორიც ბილდერბერგის კლუბია.

ეს ტრადიცია სხვადასხვა ინსტიტუციონალურ ფორმაში საუკუნეთა განმავლობაში გრძელდებოდა. მან უცვალებლად დაიცვა სამყაროს თავისი ფუძემდებლური ხედვა და დოქტრინა. ბრიტანული მონარქია, ევროპის ლენდლორდებისა და მალტის ორდენის ფეოდალური გაერთიანებები, სადაც ევროპელები დომინირებენ, - ეს ყველაფერი გახლავთ იმავე აპოლონიოსის ძველი კულტის დაურღვეველი ტრადიციისა და პოლიტიკის თანამედროვე კონცენტრირებული გამოხატულება.

არისტოტელეს მიმდევრებმა იციან, რომ "... მთლიანობაში სამეცნიერო-ტექნიკური პროგრესი, მისი ჩამოყალიბებისთვის აუცილებელი პირობებისა და ინოვაციათა თავისუფლების გათვალისწინებით, კაცობრივი გონების შემოქმედებითი პოტენციალის მიმართ მოქალაქეებში  აღზრდის ერთგულებას, რაც ოლიგარქიული სისტემის სრული ანტითეზაა.

ათასწლეულების განმავლობაში არისტოტელეველებს სძულდათ და სძულთ საკუთარი ცოდნა იმის შესახებ, რომ მზარდი სამეცნიერო-ტექნიკური პროგრესი მთლიანად, როგორც საზოგადოების განვითარების წარმმართველი კურსი, გარდაუვალად მიდის რესპუბლიკანურ ჰეგემონიამდე, რომელიც სამუდამოდ გამორიცხავს მსოფლიოში ოლიგარქული მმართველობის დამყარების შესაძლებლობას, და ეშინიათ ამისი" (იქვე).

დღევანდელი ელიტა მიმართავს იმავე მეთოდებს, რომლითაც სარგებლობდნენ ძველად აპოლონიოსის მოგვები - ისინი პროპაგანდას უწევენ ნარკოტიკების დიონისესეულ კულტს, ასევე ეროტიკისა და ორგიების კონტრკულტურას, მხარს უჭერენ "გამანადგურებელი მანქანების" თავმოყრას და ამრავლებენ მანიაკ-ტერორისტებს. ისინი იყენებენ ფსიქოლოგიურ ომებს, რათა ჭკუასუსტი ბრბოს ეს გაერთიანებული ძალა წარმართონ იმ საზოგადოებრივი ძალების წინააღმდეგ, რომლებიც ერთგულნი არიან სამეცნიერო-ტექნიკური პროგრესის.

არ არსებობს ამ მიზნის მიღწევის უკეთესი საშუალება, ვიდრე ტვინთა მასობრივი "გარეცხვაა", ხოლო ადამიანთა გულებამდე და გონებამდე უმოკლესი გზა ყოვლისმომცველ გლობალურ კომუნიკაციებზე გადის.