ტოტალური კონტროლი - ტელერეკლამა: როგორ ვიცნოთ ტვინების გამორეცხვა - აპოკალიფსისი

Перейти к контенту
აპოკალიფსისი > ტოტალური კონტროლი
ტელერეკლამა: როგორ ვიცნოთ ტვინების გამორეცხვა
გლობალური კონტროლი
ავტორი: ივან ნეპომნიაში.

სარეკლამო რგოლის ნიშნები, რომელშიც ძირითადი აქცენტი კეთდება "ტვინების გამორეცხვაზე":


I. ფსევდოლოგიკა (ლოგიკური მოტყუება), პირდაპირი ფალსიფიკაცია და ქვეცნობიერი შთაგონება

1. არსებობს არა ყიდვისკენ პირდაპირი მოწოდება, არამედ უწყვეტი მოხმარების დემონსტრირება. გაძლიერებულად შთაგვაგონებენ, რომ რაღაც ბანალური საგნის უბრალო ფლობა ჩვენს ცხოვრებას ბედნიერს და უპრობლემოს გახდის, შეგვიქმნის დღესასწაულის შეგრძნებას - და ეს ყველაფერი იმ ადამიანების პირქუში ყოველდღიურობის საპირისპიროდ, რომლებსაც ეს საგანი ჯერაც არ შეუძენიათ.

2. ყურადღების აქცენტირება სოციალურ უპირატესობაზე, ანუ იმაზე, რომ რეკლამირებული საგნის ცხოვრების განსხვავებულ სიტუაციებში ფლობა, თითქოსდა სხვა ადამიანებზე რაღაც სოციალურ უპირატესობას გვანიჭებდეს; ასევე იმაზე, რომ ამ საგნების არქონა საპირისპირო ეფექტს იძლევა (ეს არის სოციალური შედარების პრინციპის ექსპლოატაცია).

3. მიზეზ-შედეგობრივი კავშირის ხელოვნურად აგება იმ მოვლენებს შორის, რომლებსაც საერთო არაფერი გააჩნიათ ("დალიე ფინჯანი ყავი - და შენ დაუვიწყარი თავგადასავლები გელოდება").

4. ტექსტში შეიმჩნევა ტიურიზმები - "ყველამ იცის, რომ...", "ყველასთვის ცნობილია, რომ...", "ყველა მშობელს უყვარს თავისი პირმშო...", "ყველა ქალი ყიდულობს ამას...". გამოიყენება სხვა მრავალი "ეშმაკური" სიტყვა, რომელიც ამახინჯებს საგანთა რეალურ მდგომარეობას: "სულ რაღაც...", "ოდენ...", უბრალოდ..." ("ეს სულ რაღაც 999,9 $ ღირს", "უბრალოდ აიღეთ ყურმილი და იყიდეთ სულ რაღაც 500 $-ად...").

5. რგოლის სიუჟეტი აგებულია როგორც ისტორია - ჯერ გათამაშებულია ისტორიის დასაწყისი, შემდეგ მოთხრობა ნივთის შეძენაზე, შემდეგ ისტორიის ბედნიერი დასასრული. შესაძლოა პირუკუც - ისტორიის დასაწყისი და დასასრული ადგილებს იცვლიან. მოცემულ შემთხვევაში შუაში მოთავსებული მოთხრობა (ნივთის შესახებ) ცნობიერების მიერ კრიტიკულად არ აღიქმება.

6. ამა თუ იმ პროდუქტების პოპულარობის მტკიცებულებათა ფალსიფიკაცია - სარეკლამო რგოლების სერია ვითომცდა "წინასწარ მოუმზადებელი ინტერვიუთი", სადაც პროფესიონალი მსახიობები ჩვეულებრივი მყიდველებისა და "ქუჩის" უბრალო ადამიანთა როლებს თამაშობენ. სცენების გათამაშება სუპერმარკეტებში, სადაც მყიდველთა ბრბოები ბუკვალურად "იტაცებენ" თაროებზე გამოფენილ საქონელს და ა. შ. (ეს არის სოციალური მიბაძვის ეფექტის ექსპლოატაცია).

7. მომხმარებლის შანტაჟი და დაშინება, ტიპიური შიშებისა და ფსიქოლოგიური კომპლექსების ექსპლოატაცია. მცდელობა დაგარწმუნონ, რომ თქვენ ხართ არარაობა და წარუმატებელი, თუ უარს იტყვით რეკლამის რჩევების მიდევნებაზე (მაგალითად, თქვენ არასოდეს მიგიწვევენ პაემანზე, თუ შემოთავაზებულ საქონელზე უარს იტყვით). თავდაცვის ინსტინქტის აღძვრა ცრუ ან წმიდად ჰიპოთეტური საშიშროების დემონსტრირებით ("აუცილებლად ისარგებლეთ ჩვენი კბილის პასტით, თუ არა და თქვენს კბილებს კარიესი შეგიჭამთ...". "მხოლოდ ჩვენი ტამპონები უზრუნველყოფენ ქალების 100 პროცენტიან დაცვას...").

8. დამაჯერებლობის ილუზია. რაღაც გრაფიკების, სხვადასხვა კოეფიციენტების დემონსტრირება, "განსაკუთრებული დანამატების" გამოყენება, ყოველგვარი "აკადემიებისა" და სტომატოლოგ-გინეკოლოგთა "პროფესიონალური ასოციაციების" დამოწმება, რომლებიც "ობიექტურად" დაადასტურებენ რეკლამირებული ნივთის უპირატესობას კონკურენტთა ანალოგიურ პროდუქტთან შედარებით ("გათეთრების კოეფიციენტი" სარეცხ ფხვნილში, "ვიტამინიზირებული" არაყი, საღეჭი რეზინი "კარბამიდით" და სხვა. სხვათა შორის, ყველა "პროფესიონალური ასოციაცია" და "აკადემია" ან რეკლამისტების ფანტაზიის ნაყოფია, ან კიდევ იქმნებიან და ფინანსდებიან თვით მოცემული პროდუქტის მწარმოებელთა მიერ).

9. მცდელობა აიძულონ რეკლამირებული ნივთის მოხმარება რაც შეიძლება დიდი რაოდენობით. აქაც გამოიყენება სოციალური მიბაძვისფსიქოლოგიური ეფექტის ექსპლოატაცია. "დოქტორ-სტომატოლოგის" მოწოდება სარეკლამო რგოლიდან: "უბრალოდ აიღეთ ორბიტისრამოდენიმე ბალიში და დაღეჭეთ... ". მრავალ რგოლში პირში პირდაპირ იდებენ საღეჭი რეზინის ორ ბალიშს, წვნიანში აგდებენ არა ერთ, არამედ "მაგგის" ორ კუბიკს, ჭიქაში ადნობენ წამლის ორ ტაბლეტს და ა. შ. ეს ქვეცნობიერად აიძულებს მომხმარებელს გამოიყენოს ორჯერ მეტი საქონელი, ანუ დახარჯოს უფრო მეტი თანხა რეკლამირებული ნივთის შეძენაზე.



II. ფსიქოფიზიოლოგიური ხრიკები, რომლებიც ადუნებენ აღქმის კრიტიკულობას

10. ვხედავთ ტექსტს რეკლამირებული საქონლის მუდმივი განმეორებით. განსაკუთრებით უნდა ვუფრთხოდეთ, ორ შეთავსებულ ტექსტს -სიმღერას და დიქტორის ხმას, ხმაურს კადრს მიღმა, ორ ან სამ ხმას ერთდროულად (საინფორმაციო გადატვირთვის ხრიკი ნეიროლინგვისტური პროგრამირების არსენალიდან).

11. გამოიყენება ფსიქოლოგიური ღუზის ეფექტი (ნლპ-ს ტექნოლოგია) ან პირობით-რეფლექტორული კავშირის შექმნა: სხვა საქონელი - ცუდია, ჩვენი - კარგი. "სხვა სამზარეულო კომბაინი..." (ერთდროულად ფონად მიდის საგანგაშო მუსიკა, ეკრანზე ციმციმებენ გაღიზიანებული ან დამწუხრებული სახეები), "ჩვენი სამზარეული კომბაინი..." (მუსიკა იცვლება მშვიდი ტონალობებით, ეკრანზე ჩნდებიან მხიარული სახეები, მომღიმარი მეუღლეები და ა. შ.). კიდევ ერთი ვარიანტი: "სხვა პამპერსი..." ფონად ისმის პატარა ბავშვის ტირილი, ხოლო სიტყვებზე "ჯონსონ ბეიბის პამპერსი" პატარა მხიარულად იცინის და უდარდელია.

12. გამოიყენება სამგანზომილებიანი გვირაბის გავლის ვიდეორიგი - ეკრანის სიღრმიდან მაყურებლისკენ მომავალი კონცენტრული გარემო, მბრუნავი სპირალები, კორიდორები და სხვა. ეს ჰიპნოტიზაციის მეთოდებია. ერთ-ერთი ყველაზე ხშირად გამოყენებადი ფსიქოლოგიური პატერნი რეკლამაში გახლავთ გვირაბის გავლის ეფექტი. ზოგჯერ რამოდენიმე წამში, ზოგჯერ რამოდენიმე კადრში მაყურებელი თითქოსდა გადის სამგანზომილებიან გვირაბს, რომელიც ვიზუალური ეფექტების წყალობით ქმნიან.

საფუძველი აქ ერთსა და იმავე დროს საკმაოდ რთულიც არის და უბრალოც. ერთი თეორიის მიხედვით, ბავშვი დაბადების დროს გადის სამშობიარო არხს (ანუ გვირაბს) და იბადება ტანჯვის შემდეგ, რომელიც დაკავშირებულია დედის კუნთების შეკუმშვასთან და დედის უშფოთველი წიაღიდან გამოგდებასთან, აკეთებს პირველ ჩასუნთქვას და ა. შ. სხვა თეორიის მიხედვით - ფიზიკური სიკვდილის დროს სული უეჭველად გადის გვირაბს, რომლის ბოლოს მას ნათელი, ანუ ღმერთი ელოდება.

ერთი სიტყვით, გვირაბის გავლა, - არქეტიპური და სიმბოლური რამ გახლავთ. ნებისმიერ რგოლში სადაც ფიგურირებს გვირაბი (როგორც ნათელი) ჩნდება სარეკლამო საგანიც. სიმბოლიზმი ძალზედ მარტივია - საქონელი, რომლის რეკლამასაც ახდენენ, ღმერთია, ნათელია, ეს არის სიცოცხლე, რომლის გარეშე თქვენი ცხოვრება წარმოუდგენელია. ქვეცნობიერება ღებულობს ამ გზავნილს და ინსტრუქციაც მუშაობას იწყებს.

ხოლო მბრუნავი სპირალები თავიდანვე ყოველთვის გამოიყენებოდა საცდელი სუბიექტის ჰიპნოტიზირებისთვის, რათა შემდეგ სცენაზე აიძულონ მას გააკეთოს ნებისმიერი მოძრაობა, რომელიც ჰიპნოტური ტრანსიდან გამოსვლის შემდეგ აღარ ახსოვს; ან აძლევენ ბრძანებას შეასრულონ ინსტრუქცია, ბრძანებით მისი აქტივაციის შემდეგ.

13. გამოიყენება ფერებით თამაში - ფერმკრთალი შავ-თეთრი სურათიდან (ცხოვრება ხომ პირქუშია, როდესაც გვერდით საჭირო საგანი არ გაქვს) მკაფიო და ღია ფერებამდე, როდესაც აჩვენებენ სარეკლამო ნივთის ბედნიერ მფლობელებს, რადგან საქონელი აფერადებს და ამრავალფეროვნებს თქვენს ცხოვრებას.

14. გამოიყენება მანიპულირება ხმოვანი რიგით - ხმის მაღალი დონე რეკლამის დროს მკაფიოდ იზრდება "ფონურ" დონესთან შედარებით. ყურადღება მიაქციეთ იმას, როგორ "რეკს ყურებში" ზოგიერთი სარეკლამო რგოლი, რომლებსაც უეცრად წყვეტენ რადიო ან ტელე გადაცემები. უეცარი ხმოვანი დარტყმა აქვეითებს სარეკლამო ინფორმაციის კრიტიკულ აღქმას.

15. უხეში დაყოფა სექსუალურ ინსტინქტებად იმ საგნების რეკლამირების დროს, რომლებსაც სექსისადმი არანაირი კავშირი არ გააჩნიათ (ყავა, სიგარეტი, ავტომობილი, საყოფაცხოვრებო ტექნიკა და სხვა). დააკვირდით, ორივე სქესის რამდენი ნახევრად შიშველი ადამიანი გამოჩნდება თქვენს თვალწინ ასეთ სარეკლამო რგოლებში.

ეს არის იმისი მინიმუმი, რაც უცებ ჩანს სარეკლამო რგოლებიდან და რაც ყველამ უნდა იცოდეს, რათა არ წამოეგოს სარეკლამო ჰიპნოტიზაციას.

წყარო: psyfactor.org
Назад к содержимому